Ślub Konkordatowy ✔️ – co to jest? Jakie formalności i dokumenty są potrzebne (2024)

Ślub konkordatowy – nie taki straszny jak go malują.

Ślub to wyjątkowa i niezapomniana chwila w każdym związku. Dozgonne wyznanie sobie miłości, wierności i uczciwości małżeńskiej ma wielkie znaczenie dla każdego człowieka. Dlatego też należy sprawić, aby miał znaczenie i było ważny również w świetle prawa, zarówno kościelnego jak i państwowego. Dawniej, aby być małżeństwem zarówno w oczach państwa jak i w oczach kościoła, należało brać dwa śluby, cywilny i kościelny. Z czasem udało się połączyć te dwie ceremonie w jedną, czego efektem jest ślub konkordatowy.

1. Ślub Konkordatowy – warunki do spełnienia
2. Ślub Konkordatowy – co to takiego?
3. Ślub Konkordatowy – kto go może wziąć?
4. Ślub Konkordatowy z obcokrajowcem
5. Ślub Konkordatowy – niezbędne dokumenty
   1. USC
   2. Kościół
   3. Inne Diecezje
6. Ślub Konkordatowy – ile kosztuje?
7. Ślub Konkordatowy – krok po kroku
8. Po ślubie

Ślub konkordatowy – co to takiego?

Konkordat (łac. concordatum: uzgodniony) to zwyczajowa nazwa umowy pomiędzy Stolicą Apostolską a rządem danego kraju. W przypadku Polski jest to umowa konkordatowa z roku 1993, kwestię małżeństw omawia art. 10.

Najprościej ujmując, jest to połączenie ślubu kościelnego i cywilnego.

Jakie warunki muszą być spełnione?

O wszystkim informuje kodeks rodzinny i opiekuńczy, czyli ślub konkordatowy może zostać spełniony gdy kobieta i mężczyzna wstępują w związek małżeński zgodny z prawem Kościoła bądź innego związku wyznaniowego w obecności duchownego, zgodnie przysięgną chęć zawarcia małżeństwa, zgodnie z Polskim prawem. W urzędzie stanu cywilnego zostanie sporządzony akt małżeństwa.

Uwaga, ani ślub cywilny, ślub jednostronny czy Humanistyczny nie można łączyć ze ślubem konkordatowym.

Ślub konkordatowy – kto go może wziąć?

Ślub konkordatowy mogą wziąć osoby, dla których nie występują przeciwności zarówno po stronie prawa kanonicznego jak i prawa polskiego. Muszą być to osoby pełnoletnie, niespokrewnione ze sobą w linii prostej. Istnieje możliwość wzięcia ślubu konkordatowego przez kobietę która ukończyła szesnasty rok życia, jednak aby tak się stało należy uzyskać zgodę stosownego sądu.

Ślub konkordatowy z obcokrajowcem

Owszem, istnieje również możliwość wzięcia ślubu konkordatowego z obcokrajowcem. W takim wypadku należy uzyskać z kraju pochodzenia obcokrajowca stosowne dokumenty stanowiące o braku przeciwwskazań dla wzięcia ślubu w granicach kraju macierzystego. Dokumenty muszą być przetłumaczone na język polski, a także poświadczone przez tłumacza przysięgłego. Po uzyskaniu tych dokumentów, składamy je w odpowiednim urzędzie stanu cywilnego, po czym otrzymujemy ważne przez sześć miesięcy zaświadczenie mówiące o braku przeszkód dla zawarcia związku małżeńskiego.

Ślub konkordatowy – niezbędne dokumenty

Zawarcie ślubu konkordatowego będzie wymagać skompletowania kilku dokumentów, zarówno z instytucji państwowych jak i kościelnych. Ze strony państwowej potrzebne będą:

• Kopie ważnych dowodów osobistych lub pierwszych stron paszportów – dotyczy to zarówno państwa młodych jak i świadków.
• Akty urodzenia narzeczonych – dostaniemy je w dowolnym USC
• Zaświadczenie o braku przeciwności dla zawarcia małżeństwa – również dostaniemy je w USC.
• Potwierdzenie wniesienia opłaty skarbowej – o tym w dalszej części.

Ze strony kościelnej, lista dokumentów do skompletowania będzie nieco dłuższa. Potrzebować będziemy:

• Świadectwo chrztu narzeczonych – dostaniemy je w parafii gdzie nas ochrzczono. Jeżeli mieszkamy w innym mieście, istnieje możliwość przesłania świadectwa chrztu do parafii obecnego zamieszkania, gdzie odbieramy je osobiście, lub uprawniona do tego osoba.
• Świadectwo bierzmowania obojga narzeczonych – również dostępne w kancelarii parafialnej, również istnieje możliwość wysłania tego dokumentu
• Potwierdzenia odbycia nauk przedmałżeńskich przez narzeczonych – możemy uczestniczyć w dowolnych naukach przedmałżeńskich na terenie całego kraju, ważne jest aby otrzymać potwierdzenie uczestniczenia w naukach. Zaświadczenie ważne jest bezterminowo, aczkolwiek zaleca się, aby narzeczeni uczestniczyli w nich razem.
• Potwierdzenie uczestniczenia w poradni życia rodzinnego – organizują je parafie, wszelkich informacji udzieli kancelaria parafialna.

W niektórych diecezjach konieczne będzie zdobycie dokumentów takich jak:

• Potwierdzenie uczestniczenia w dniu skupienia – jak wyżej, uczestnictwo w nich jest obowiązkowe w niektórych diecezjach. Czasami bywają połączone z naukami przedmałżeńskimi, warto więc się skontaktować z parafią.
• Jeżeli chcemy wziąć ślub poza naszą parafią zamieszkania, musimy z niej otrzymać zezwolenie na ślub w kościele innym niż parafialnym.

Warto pamiętać, że przepisy się czasami zmieniają, monitorujmy na bieżąco sytuację pod tym względem.

Ślub konkordatowy – ile to kosztuje?

Od strony USC musimy się przygotować jedynie na opłatę skarbową wynoszącą 84 zł (stan na 2024 r.) oraz późniejsze opłaty związane z wydaniem odpisów aktu małżeństwa – pierwszy otrzymamy za darmo, następne są już płatne w cenie 22 zł – również stan na 2024 r.

Ze strony kościelnej występuje ofiara „co łaska”, w zależności od parafii i samego proboszcza. Wszystkiego dowiemy się w trakcie wizyty w kancelarii parafialnej.

Ślub konkordatowy – krok po kroku

1. Minimum na 3, a maksymalnie na 6 miesięcy przed planowaną datą ślubu wybieramy się do kancelarii parafii w której chcemy wziąć ślub. Ze sobą bierzemy akty chrztu oraz bierzmowania a także dowody osobiste. Jeżeli jesteśmy z innej parafii, w swojej musimy dać na zapowiedzi – informacja o zamiarze zawarcia przez nas związku małżeńskiego będzie wygłaszana z ambony i/lub wywieszana w gablocie parafialnej.
2. Po wizycie w kancelarii, kolejnym punktem jest urząd stanu cywilnego. Tam wystarczą nam dowody osobiste. Jeżeli bierzemy ślub w mieście zameldowania – możemy wnieść opłatę na miejscu, jeżeli natomiast chcemy wziąć ślub w innej miejscowości – musimy wnieść opłatę skarbową na konto urzędu na terenie którego odbędzie się ślub. Podczas wizyty w USC dostajemy zaświadczenie o braku przeszkód dla zawarcia małżeństwa.
3. Kilka tygodni przed datą ślubu udajemy się do kancelarii parafialnej, gdzie musimy wziąć ze sobą zaświadczenie z USC, zaświadczenie o odbytych naukach przedmałżeńskich, zaświadczenie z poradni życia rodzinnego, zaświadczenie o daniu na zapowiedzi oraz zezwolenie na ślub poza swoją parafią – jeżeli ślub będzie poza parafią miejsca naszego zamieszkania. Spisywany jest wówczas protokół przedślubny, który sporządza proboszcz.
4. W ostatnim tygodniu przed ślubem każde z narzeczonych udaje się do spowiedzi, z której to otrzymuje zaświadczenie. Potwierdzenie odbycia spowiedzi doręczamy do kancelarii parafialnej w dniu ślubu, czasami jest możliwość dostarczenia jej dzień przed ślubem.

No i stało się – czyli co się dzieje po ślubie?

Jeżeli dopełniliśmy wszystkich formalności, małżeństwo będzie ważne już w momencie przysięgnięcia sobie przy ołtarzu, zarówno z formalnego jak i kościelnego punktu widzenia. Nam pozostaje tylko radość z tego wspaniałego dnia. W terminie do pięciu dni po ślubie, osoba duchowna musi dostarczyć dokumenty potwierdzające zawarcie małżeństwa do właściwego urzędu stanu cywilnego.

Pytania